Pamiętasz taki dom ukryty pośród drzew
zielenią letnich spraw i ludzkich zwykłych serc
Dwie izby, kuchnia sień i ganek z przodu ten
jak zwykły każdy dzień niezwykły dawny sen.
Pozostał dziś krzak bzu i parę starych zdjęć
lecz w sercach naszych chęć do tych dziecinnych miejsc
tysiące zdarzeń, słów, milion przebłysków ,chwil
uśmiechów, płaczu, spraw o których ciągle śnisz.
To nic, że czasem łza pokrywa twoją twarz
to nic, że wspomnień mgła osnuwa dom i żal
Wesoły śmiech tam trwa, i biega młodość twa
i dudni życie nam przez wiele, wiele lat.
Pamiętasz taki dom babcię i matkę swą
dziadka i ojca wóz i konia, parę kóz
i wielkie serce -dom gdzie chleb i ciepło rąk
mleko ,a w piecu drwa niech o nim pamięć trwa.
Walentyna.07.01.2018
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz