Wiersze

Wiele mam myśli w głowie

i czasem chce je zapisać

słowo po słowie

literka po literce

i nic więcej

a czasem dodać muszę

serce -

i własną duszę.

Wiele mam myśli w głowie

piszę więc

słowo po słowie

11.05.2018,J.H.

Matko moja

Matko moja - nic nie powiem

bo mi grzęzną w gardle słowa

bo dopiero dzieckiem byłam

a już siwa moja głowa.

I tak mało czasu dla nas

życie krzesze Matusieńko

i choć serca nasze wielkie

to już  życia w nas maleńko.

Matko moja- nic nie powiem

tylko błagać pragnę Boga

aby w swoich dobrych rękach

trzymał Ciebie tu na ziemi.

J.H.26.05.2018

Szpitalna noc
Noc szpitalna jest długa, okropna
płacze sufit, krzyczą zimne okna
smutek snuje się nagi po ścianie
w kącie słychać szloch cichy i łkanie

Strach zagląda pod kołdry i koce
serce tłucze się z lęku, szamoce
pod oknami  wędrują potwory
i podstępem nam wchodzą do głowy

Razem z rankiem nadzieja nadchodzi
zwodzi ludzi i lekarzy zwodzi
chodzi Chrystus-  balsamem na rany
niesie ulgę dla dusz schorowanych 
J.H.3.04.2018

………………..

znów widziałam tego pana

w kościele

modlił się jak zwykle

i tam pozostał.

Ciekawe,

czy on tam był,

czy tylko go widziałam?

………………..

nad stawami

pojawiły się łabędzie

szkoda

że tylko ja je mogę podziwiać

zrobiłam zdjęcia

ale obiektyw

ich nie bierze

za daleko

sobie pływają

i tak sprawiły mi

wiele radości

………………………

........................

wyprasowałam

wszystkie koszule

porozpinane

na sercu

jestem gotowa

na uderzenia

skalpela

a ty nie stój

bezradnie

przygotuj

ubranie

na nowe życie

czy rany szybko się

zagoją?

……………………….

spoglądam na tablicę

- nie ma

mojej klepsydry

a więc  żyję?

może tylko przez pomyłkę

albo z braku czasu

nie dano ogłoszenia?

przecież od tylu lat

tylu dni

tylu chwil

nikt nie pytał….

każdy

spieszy się

nie ma czasu

a ja

mam?

………………..

Walentyna, 24.01.2018

Tomasz- rzeźbiarz z Sowich Gór

O rzeźbiarzu z Sowich Gór

U podnórza Gór Stołowych
gdzie Bystrzyca ma swój bieg,
mieszka w Szczytnej rzeźbiarz młody
kocha góry, narty, śnieg.

A najbardziej, ponad wszystko,
ponad taniec, wino śpiew,
kocha sztukę i przyrodę,
rzeźbi sowy – to nie grzech.

Kto już poznał raz Tamasza,
ten wykuwać chce z nim, ryć,
strugać,  żłobić  się doprasza
ten dla sztuki pragnie żyć.

Ale Tomasz jak to rzeźbiarz
Ziemi Kłodzkiej serce dał
tutaj mieszka i szlifuje
kryształ, twórcze źródło skał

U podnórza Gór Stołowych
gdzie zaczarowany świat
mieszka w Szczytnej rzeźbiarz młody

z aniołami z dawnych lat.

Walentyna,21.01.2018